فایل ورد قابل ویرایش
توضیحی مختصر از متن فایل :
چکيده
تغييرات پوشش سرزمین و توسعه شهرها سبب تخريب زيستگاههاي طبيعي و کاهش تنوع زيستي شده است. يکي از روشهاي مورد استفاده برنامهريزان جهت کنترل روند تغييرات پوشش سرزمین و کاربری اراضی، مدلسازي ميباشد. اين مطالعه، با هدف مقايسه رگرسيون لجستيک و پرسپترون چندلايه شبکه عصبي مصنوعي جهت مدلسازي پتانسيل انتقال تغییر پوشش سرزمین سواحل استان مازندران انجام شد. جهت تحلیل تغييرات منطقه از تصاوير ماهواره Landsat متعلق به سالهاي 1367، 1379، 1385 و 1390، مورد استفاده قرار گرفت. همچنين، مدلسازي پتانسيل انتقال با استفاده از رگرسيون لجستيک و پرسپترون چندلايه شبکه عصبي مصنوعي انجام پذيرفت. جهت پيشبيني تغيير پوشش سرزمین سال 1390، از دوره واسنجي 1385-1379 با استفاده از زنجيره مارکف و مدل پيشبيني سخت استفاده شد. صحت مدلسازي نيز با استفاده از ضريب کاپا ارزيابي شد. نتايج حاصل از ضرايب کاپا نشان داد که اگرچه رگرسيون لجستيک (8456/0) دقت بالاتري نسبت به پرسپترون چندلايه شبکه عصبي مصنوعي (8276/0) دارد، خطي کردن متغيرها، تأثير زيادي در افزايش صحت مدل در منطقه مورد مطالعه نداشته است.
مقايسه الگوريتمهاي رگرسيون لجستيک و شبکه عصبي مصنوعي
مقايسه الگوريتمهاي رگرسيون لجستيک و شبکه عصبي مصنوعي
نظرات شما عزیزان: