مقدمه
امروزه مهمترين دغدغه نظام آموزشی و پرورشی يك كشور، ايجاد بستری مناسب جهت رشد و تعالی سرما يههای فكری در
جامعهی اطلاعاتی و دانايی محور می باشد. برای آنكه همه گروههای اجتماعی قادر باشند به طور مؤثّر در چنين جامعهای مشاركت
داشته باشند، بايد يادگيری پيوسته، خلاقيت، نوآوری و نيز مشاركت فعال و سازنده اجتماعی را بياموزند. تحقّق اين امر مستلزم تعريف
مجدد و نوينی از نقش و كاركرد مدارس به عنوان اصلی ترين نهادهای آموزشی در جامعه می باشد. امروزه نظام آموزشی كشور به
مدرسهای نياز دارد كه با بهرهگيری از فناوری اطلاعات و ارتباطات، امکان يادگيری پيوسته را فراهم نموده و فرصتهای نوينی را در
اختيار افراد برای تجربهی زندگی در جامعه اطلاعاتی قرار دهد، به گونهای كه اين فناوري نه به عنوان ابزار، بلکه در قالب زیرساخت
توانمندساز برای تعليم و آموزش حرفهای محسوب شود. به كارگيری گستردهی فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرايند آموزش و
پرورش، همزمان با تحوّل در رويكردهای آموزشی درجهان، زمينهی شكلگيری مدارس هوشمند را فراهم آورده است. در اين مدارس،
فرايندهای یاددهی - يادگيری تقويت شده و محيط تعاملی يكپارچه برای ارتقای مهارتهای كليدی دانشآموزان با تكيه بر فعاليتهای
گروهی، در عصر دانايی محور فراهم می شود. با توجه به اهمیت این موضوع در گزارش تخصصی حاضر، به مطالعه و بررسی تاثیر
هوشمندسازی کلاس درس در تعمیق و سرعت یادگیری دانش آموزان در درس علوم تجربی پرداخته شده است.
نظرات شما عزیزان: